گوشی‌هایی که درمقایسه‌با سری Y شباهت بیشتری به برادران پرچم‌دار سری P خود دارند و به‌خوبی جای گوشی‌های شاخص برند آنر را در سبد محصولات هواوی کامل کرده‌اند.نوسازی روندهای طراحی باتوجه‌به ترندهای بازار درکنار نوآوری، یکی از مؤلفه‌های مهم موفقیت هواوی در بازار است. معرفی نوا ۴با حفره‌‌ای در نمایشگر برای دوربین سلفی، کاهش حاشیه‌ها،‌ استفاده از حسگر زیر نمایشگر، طراحی گرادیانی و خاص پشت برخی گوشی‌های هواوی و دوربین سه‌گانه، تنها تعدادی از ویژگی‌های بارز موجود در محصولات این شرکت است. نوا ۳ آی یا همان پی اسمارت پلاس عضو دیگری از این خانواده است که بخش اقتصادی‌تر بازار را هدف گرفته و از بسیاری از قابلیت‌های برادرش بی‌بهره است.

طراحی

نوا ۳ از زبان طراحی مشترک میان بسیاری از محصولات سال ۲۰۱۸ هواوی بهره می‌برد و در طراحی آن تاحدزیادی از پرچم‌داران این شرکت الهام گرفته شده است. بریدگی بالای نمایشگر کمی بزرگ‌تر از گوشی‌های سری پی ۲۰ و کمی کوچک‌تر از میت ۲۰ پرو است و میزبان دو دوربین و اسپیکر مکالمه و حسگرهای گوشی است. چینی‌های به‌سرعت خود را با ترند سال، یعنی بریدگی بالای نمایشگر وقف دادند و گوی سبقت را از کره‌‌ای‌ها ربودند. بریدگی (ناچ) در گوشی‌های مجهز به نمایشگر OLED کاملا پنهان‌شدنی است؛ اما این کار در گوشی‌هایی با نمایشگر LCD، مانند نوا ۳، به‌دلیل صفرنبودن روشنایی رنگ مشکی بی‌نقص نیست.

نمایشگر نوا ۳ درحدود ۸۴.۲ درصد از سطح جلوِ گوشی را پوشانده است و از این منظر، همانند برادران پرچم‌دارش عمل می‌کند. خوشبختانه از حسگر اثرانگشت در این بخش خبری نیست و همین مسئله حاشیه‌ی پایین نمایشگر را نیز کمتر از اعضای سری پی ۲۰ کرده است. چینی‌ها محل مناسبی برای چراغ اعلان درنظر نگرفته‌اند؛ به‌طوری‌که تقریبا دیدن چراغ پنهان‌شده در خروجی صدای اسپیکر مکالمه ممکن نیست. متأسفانه همانند بسیاری از گوشی‌های هواوی، اطلاعاتی درباره‌ی شیشه‌ی 2.5D استفاده‌شده برای جلوِ نوا ۳ دردست نیست.

۱۶۳ گرم وزن برای تلفن‌همراهی با نمایشگر ۶.۳ اینچی کاملا معقول محسوب می‌شود و این موضوع در استفاده از گوشی نیز به‌خوبی ملموس است. فریم براق دستگاه به‌خوبی با پنل شیشه‌ای پشت آن پیوند خورده‌ است. با وجود انحنای لبه‌های پشت نوا ۳،‌ استفاده از این گوشی بدون محافظ به‌دلیل لغزنده‌بودن آن خطرناک است. نوا ۳ در پنج رنگ وارد بازار شده است: بنفش (با توزیع رنگ گرادیانی)، قرمز، مشکی، طلایی و آبی کم‌رنگ. نسخه‌ی بنفش دراختیار ما با وجود زیبایی فراوان، به‌شدت مستعد جذب اثرانگشت بود.

طراحی؛ تبلور زیبایی پرچم‌داران

کلیدهای تغییر حجم صدا و پاور از فلز ساخته شده‌ و در جای مناسبی قرار گرفته‌اند. خوشبختانه در این کلیدها لق‌زدن به‌چشم نمی‌خورد. بافت مورب روی کلید پاور به‌هیچ‌وجه با لمس کلید حس نمی‌شود و به‌نظر می‌رسد فقط با هدف زیبایی تعبیه شده است. جک‌ ۳.۵ میلی‌متری صدا و درگاه USB نوع C و خروجی صدای اسپیکر در لبه‌ی پایینی فریم قرار گرفته‌اند. هواوی درمجموع از چهار خط آنتن در نوا ۳ استفاده کرده است: دو خط باریک درکنار درگاه USB و دو خط پهن‌تر در بخش بالایی فریم‌ کناری. درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه نیز همانند بسیاری از گوشی‌‌ها در لبه‌ی سمت چپ جای گرفته‌ است. این شیار دو جایگاه برای سیم‌کارت دارد که یکی از آن‌ها را می‌توان برای افزایش حافظه‌ی ذخیره‌سازی استفاده کرد.

طراحی پشت دستگاه ازنظر چینش دوربین و فلش و نوشته‌ها شباهت زیادی به سری پی دارد. بیرون‌زدگی دوربین دوگانه‌ی نوا ۳ کمتر از برادران پرچم‌دارش است. هواوی عموما میان‌رده‌های خود را دربرابر نفوذ آب مقاوم نمی‌کند و این موضوع درباره‌ی نوا ۳ نیز صادق است. محل حسگر اثرانگشت بالاتر از حد ایده‌آل نیست و انگشت اشاره‌ی دست با اندازه‌ی معمولی به‌سختی روی آن می‌نشیند. این حسگر ازنظر سرعت و دقت کاملا رضایت ما را جلب کرد؛ اما نمی‌توان آن را سریع‌ترین حسگر استفاده‌شده در گوشی‌های هواوی نامید. علاوه‌بر گرفتن عکس، پاسخ به تماس، نمایش پنل اعلان‌ها و گردش در بین تصاویر، از این حسگر برای دسترسی به اپلیکیشن‌های قفل‌‌شده و گاو‌صندوق فایل‌‌ها نیز می‌توان استفاده کرد.

نمایشگر

هواوی از نمایشگر ۶.۳ اینچی IPS LCD با رزولوشن ۲۳۴۰ در ۱۰۸۰ در نوا ۳ استفاده کرده که با‌توجه‌به نسبت تصویر ۱۹.۵ به ۹ آن، کمی بیشتر از پی ۲۰ است. تراکم ۴۰۹ پیکسل در هر اینچ برای نمایشگری میان‌رده کاملا پذیرفتنی است و تصاویر و متون در آن به‌اندازه‌ی کافی شارپ است. اگر مصرف کمتر شارژ برایتان اولویت دارد، امکان انتخاب رزولوشن ۱۵۶۰ در ۷۲۰ نیز در تنظیمات نمایشگر دردسترس است. همان‌طورکه می‌دانید پنل ال‌سی‌دی در تولید رنگ مشکی عمیق توانمند نیست؛ از‌این‌رو، اطراف بریدگی بالای نمایشگر به‌خوبی پنهان نمی‌شود و نوار خاکستری تیره با کمی دقت کاملا مشخص است.

در بحث روشنایی، نوا ۳ هواوی را سربلند نکرد و نمونه‌ی بررسی‌شده‌ی ما به رقم کاملا معمولی ۳۵۰ نیت رسید. همچنین، در آزمایشی که با الگوی کاملا سفید گرفته شد، نوا ۳ روشنایی ۳۵۸ را ثبت کرد. موضوع کم‌بودن روشنایی نمایشگر در گوشی‌‌های هواوی موضوع جدیدی نیست. این سطح از روشنایی در فضاهای داخلی آزارتان نخواهد داد؛ اما مشاهده‌ی محتوا در زیر نور خورشید و محیط‌های پرنور را بسیار دشوار می‌کند. رنگی مشکی در نمایشگر نوا ۳ روشنایی ۲.۷ نیتی تولید می‌کند که رقمی مقبول برای نمایشگر ال‌سی‌دی است. کنتراست Native نمایشگر نزدیک به ۱۳۰ است که تفاوت فاحشی با ارقام به‌دست‌آمده برای آنر ۱۰ ندارد. انتخاب تنظیم خودکار روشنایی بر افزایش آن تأثیر نمی‌گذارد و در کمال تعجب در زیر نور شدید شبیه‌سازی‌شده، روشنایی با کاهشی ۲۵ نیتی درمقایسه‌با حالت دستی به ۳۲۵ نیت رسید.

نمایشگر، همچنان گرفتار روشنایی نه چندان بالا

حداقل روشنایی ۰.۷۵ نیتی نمایشگر میان‌رده‌ی هواوی برخلاف روشنایی حداکثر بهترین رقمی است که برای گوشی هوشمند ثبت کرده‌ایم. قابلیت به‌بلوغ‌رسیده‌ی Eye Comfort هواوی نیز تجربه‌ی بهتری در فضاهای تاریک برای کاربر به‌ارمغان می‌آورد. درمجموع همانند دیگر گوشی‌های جدید هواوی، دو حالت کلی برای تغییر پروفایل رنگ در نوا ۳ وجود دارد:

• Normal : ارائه‌ی رنگ‌های طبیعی‌تر و بدون بزرگ‌نمایی
• Vivid : ارائه‌ی رنگ‌های اشباع‌تر و گسترده‌ترکردن فضای رنگی درمقایسه‌با حالت sRGB

هواوی از مدت‌های پیش اسلایدر دوبُعدی ویژه‌ای برای تغییر دمای رنگ‌ها در رابط کاربری خود گنجانده که در سال ۲۰۱۸، امکان انتخاب سه حالت پیش‌فرض نیز به آن اضافه شد.

آزمایش پوشش فضای رنگی را از حالت Normal آغاز می‌کنیم. نوا ۳ در این حالت، ۹۶.۲ درصد از فضای رنگی sRGB را پوشش می‌دهد. پوشش ۷۲.۸ درصدی فضای رنگی P3 مناسب‌نبودن این حالت برای نمایش رنگ‌های اشباع را نشان می‌دهد. در حالت Vivid، علاوه‌بر پوشش نسبتا کامل فضای sRGB، افزایش پوشش ۸۹ درصدی فضای P3 را شاهد هستیم. گفتنی است پرچم‌داران بازار به پوشش کامل این فضای رنگی نیز دست‌ یافته‌اند. سردبودن رنگ سفید در هر دو حالت رنگی مشاهده می‌شود و این مسئله در حالت Vivid شدید‌تر است.

ازنظر دقت رنگ نیز، نوا ۳ همانند برادرش از برند آنر، یعنی آنر ۱۰ عمل می‌کند. بهترین دقت رنگ مربوط به حالت Normal و در فضای رنگی sRGB به‌دست می‌آید. خطای میانگین ۴.۸ به‌خوبی اختلاف این نمایشگر را با نمایشگر پرچم‌داران نشان می‌دهد. باتوجه‌به گرایش‌ رنگ‌ها به سردی، استفاده از اسلایدر دمای رنگ برای کالیبره‌کردن نمایشگر توصیه می‌شود. درمجموع، نمایشگر نوا ۳ شاید در این بازه‌ی قیمتی بهترین نباشید؛ اما عملکرد آن برای تلفن‌همراه میان‌رده کاملا پذیرفتنی است.

اسپیکر

نوا ۳ از یک اسپیکر تکی استفاده می‌کند و از کمک‌اسپیکر مکالمه برای بازتولید صداها خبری نیست. محل اسپیکر به‌‌گونه‌ای تعبیه شده که در سناریو‌های مختلف، چه در حالت افقی و چه عمودی، امکان پوشانده‌شدن آن به‌وسیله‌ی دست کاربر کم است. حجم صدای خروجی این اسپیکر متوسط ارزیابی می‌شود و از صداهای عمیق موجود در آنر ۱۰ بی‌بهره است. شفافیت صداها چه در بخش صداهای زیر و چه بم مناسب است؛ اما گاهی اوقات، در حداکثر حجم صدا اعوجاج احساس می‌شود. در بررسی‌های ما، کیفیت و حجم صدای خروجی از هدفون‌ها کاملا مناسب بود.

پشتیبانی از فناوری aptx HD برای هدست‌های بلوتوث و افکت‌های صوتی Histen هواوی قابلیت‌های دیگری هستند که طبق انتظار حضور آن را در نوا ۳ شاهد هستیم. قابلیت Huawei Histen، تنها در حالت اتصال هدفون فعال است و تنظیمات آن به چهار دسته‌ی زیر تقسیم می‌شود:

• Auto : گوشی به‌صورت خودکار و باتوجه‌به محتوا بهترین تنظیمات صدا را انتخاب می‌کند.
• 3D Audio : شبیه‌سازی میدان سه‌بُعدی صدا
• Natural : بازتولید طبیعی صدا
• Standard : مصرف بهینه‌ی انرژی برای افزایش زمان پخش موسیقی همراه با دسترسی به اکولایزر ۱۰ ردیفه

تفاوت حالت‌های مختلف این قابلیت به‌وسیله‌ی دو نوع هدفون روگوشی و توگوشی به‌خوبی حس می‌شود. حالت سه‌ُبعدی در شبیه‌سازی صدای فراگیر موفق است و حالت طبیعی نیز برای موسیقی‌‌های کلاسیک و آرام‌بخش پیشنهاد می‌شود.

نرم‌افزار و رابط کاربری

رابط کاربری EMUI هواوی با وجود حفظ اصالت چینی خود، به‌مرورزمان مدرن‌تر و زیباتر شده است. دیدگاه‌های ضدونقیض کاربران درباره‌ی این رابط کاربری باعث شده چینی‌ها با وجود اعمال برخی تغییرات در نسخه‌ی هشتم،‌ هنوز به اصول خود پایبند باشند. اپلیکیشن‌‌ها به‌صورت پیش‌فرض در صفحات اصلی رابط کاربری جای‌گذاری شده‌اند و از صفحه‌ی اپلیکیشن‌ها در آن خبری نیست. نسخه ۸.۲ رابط کاربری EMUI برمبنای اندروید ۸.۱ اوریو توسعه داده شده؛ اما در آینده‌ی نه چندان دور، عرضه‌ی اندروید P برای آن را شاهد خواهیم بود. با وجود زیباترشدن EMUI 8 درمقایسه‌با نسل‌های پیشین، هنوز‌هم این رابط کاربری با زیباترین نمونه‌های بازار فاصله دارد.

نوار اعلان‌های نسخه‌ی هشتم EMUI درمقایسه‌با گذشته زیباتر شده؛ ولی هنوز امکان انتخاب روشنایی خودکار در آن وجود ندارد. درصورتی‌که اعلان جدیدی نداشته باشید، تنها یکی سوایپ برای نمایش کامل آیکون میان‌برهای مرسوم وجود دارد؛ در‌غیر این‌صورت، به دو سوایپ نیاز خواهید داشت. سوایپ به‌سمت پایین در صفحه‌ی اصلی رابط کاربری، صفحه‌ی جست‌وجوی اپلیکیشن‌ها را نمایان خواهد کرد. شاید نمایان‌کردن اعلان‌ها گزینه‌ی بهتری برای این کار می‌بود. برخی از گوشی‌های هواوی، ازجمله نوا ۳، به یکی از اپلیکیشن مخصوص بازی‌ مجهز هستند که علاوه‌بر کنترل اعلان‌ها، عملکرد دستگاه را در طول بازی‌های تنظیم می‌کند.

موتور هوش مصنوعی هواوی موسوم HiAi و واحد NPU با هدف بهینه‌ترکردن رابط کاربری به‌کمک نوا ۳ آمده‌اند. استفاده از هوش مصنوعی در بهینه‌سازی مصرف باتری و بهبود کیفیت تماس‌ها و راه‌اندازی اپلیکیشن‌ها، تنها برخی از کاربردهای هوش مصنوعی در نوا ۳ است. استفاده از واحد پردازش عصبی اختصاصی در پردازنده‌ی Kirin 970، به‌ادعای هواوی باعث سرعت بیشتر راه‌اندازی اپلیکیشن‌ها و ثبات عملکرد گوشی در طولانی‌مدت خواهد شد. انتشار موتور هوش مصنوعی دست توسعه‌دهندگان را برای استفاده از آن اپلیکیشن‌ها باز گذاشته است. دسته‌بندی عکس‌ها و انتخاب بهترین سناریوها برای عکاسی و کنترل مصرف انرژی گوشی ابتدایی‌ترین کاربردهای هوش مصنوعی محسوب می‌شوند.

استفاده از ژست‌های حرکتی به‌جای کلیدهای ناوبری مرسوم اندروید رفته‌رفته در‌حال‌فراگیرشدن است؛ اما به‌جز نمونه‌ی استفاده‌شده در گوشی‌‌های وان‌پلاس، نمی‌توان هیچ‌یک را به‌اندازه‌ی کافی بالغ دانست. کشیدن انگشت از بخش میانی لبه‌ی پایینی نمایشگر به‌سمت بالا، نقش کلید هوم را ایفا می‌کند و در‌صورت نگه‌داشتن انگشت پس از این سوایپ، اپلیکیشن‌های اخیر نمایان خواهند شد. سوایپ بخش‌های جانبی لبه‌ی پایینی نمایشگر نیز، دستیار هوشمند گوگل را برای شما فعال خواهد کرد. بخش‌های پایینی دو لبه‌ی سمت راست و چپ نمایشگر نیز نقش کلید بازگشت اندروید را ایفا می‌کنند. سیستم‌های تک‌کلیدی ناوبری و داک ناوبری نیز علاوه‌بر روش مرسوم، دراختیار کاربر قرار دارند.

تشخیص چهره‌ی مبتنی بر مادون‌قرمز سریع و قابل‌اتکا در تاریکی

نوا ۳ علاوه‌بر حسگر اثرانگشت که می‌توان از آن برای پاسخ به تماس، نمایش پنل اعلان‌ها، حرکت در عکس‌های گالری و شاتر دوربین استفاده کرد، برای احراز هویت به سیستم تشخیص هویت مبتنی بر مادون‌قرمز مجهز شده است. استفاده از این راهکار، دقت سیستم تشخیص چهره‌ی نوا ۳ را درمقایسه‌با نسخه‌‌های دوبُعدی مبتنی بر دوربین سلفی و الگوریتم نرم‌افزار افزایش داده است. بااین‌حال، همچنان نمی‌توان آن را با نمونه‌های مجهز به سیستم تشخیص سه‌بعدی چهره مانند میت ۲۰ پرو هم‌تراز دانست. این سیستم تشخیص هویت علاوه‌بر استفاده از مادون‌قرمز به دوربین سلفی برای بازگشایی قفل گوشی نیاز دارد.

احراز هویت نوا ۳ طبق انتظار ازنظر زاویه‌ی چهره درمقایسه‌با نمونه‌های مرسومِ استفاده‌شده در گوشی‌هایی، مانند وان‌پلاس محدودتر است. نمایش اعلان‌ها با تشخیص چهره در لاک‌اسکرین یا انتخاب بازگشایی دو یا یک‌مرحله‌ای در تنظیمات این گوشی به‌چشم می‌خورد. خوشبختانه امکان استفاده از Face Unlock برای بازگشایی اپلیکیشن‌های انتخاب‌شده در App lock نیز وجود دارد.

دوربین

نوا ۳ ازنظر ترکیب دوربین پشتی شباهت زیادی به آنر ۱۰ دارد؛ با این تفاوت که هواوی از دوربین ۲ مگاپیکسلی برای سنجش عمق تصویر و درنتیجه ایجاد افکت بوکه در تصاویر پرتره سلفی استفاده کرده است. حسگر رنگی ۱۲ مگاپیکسلی نوا ۳ را حسگر مونوکروم ۲۴ مگاپیکسلی همراهی می‌کند. هر دوِ این حسگرها به لنزهای واید ۲۷ میلی‌متری با گشودگی f/1.8 مجهز شده‌اند. حسگرهای مونوکروم در گوشی‌های هواوی عموما برای افزایش جزئیات و گستره‌ی دینامیکی به‌کار گرفته می‌شوند. طبق انتظار، از لرزشگیر اپتیکال تصویر و لنز تله‌فوتو در نوا ۳ خبری نیست و استفاده از آن‌ها تاکنون، تنها به محصولات بالارده‌ی این شرکت محدود شده است.

رابط کاربری دوربین شباهت زیادی به دیگر گوشی‌های هواوی دارد. در بالای کلید شاتر و آیکون تغییر دوربین و پیش‌نمایش عکسِ گرفته‌شده، نواری برای تعیین حالت‌های عکاسی را شاهد هستیم. با استفاده از قابلیت Apperture، کاربر می‌تواند حین عکاسی یا پس از ثبت تصویر، دیافراگم را به‌صورت نرم‌افزاری بین بازه‌ی f/0.95 تا f/16 تغییر دهد. تفاوت اصلی این حالت با پرتره در تمرکز آن روی تغییر دیافراگم است؛ درحالی‌که حالت پرتره بیشتر به‌منظور زیباسازی و نوردهی‌ها برای ثبت تصاویر بوکه تدارک دیده است. علاوه‌بر حالت‌های مرسوم Photo و Video، گزینه‌ای با نام More در رابط کاربری دوربین به‌چشم می‌خورد که برخی از آن‌ها بدین‌شرح است:

• AR Lens : افزودن اشکال مجازی به تصویر
• Pro : تغییر ایزو، اکسپورژ، سرعت شاتر و فوکوس
• Night : برای ثبت تصاویر با اکسپوژر و کنتراست بهتر در شب
• Panorama : عکاسی پانوراما با رزولوشن طولی ۳۲۰۰ پیکسل
• Monochrome : استفاده از حسگر مونوکروم برای ثبت تصاویر سیاه‌وسفید
• Light painting : ثبت نور و حرکات آن با باز نگه‌داشتن شاتر
• HDR : استفاده از حداکثر توان برای ثبت تصاویر HDR

قابلیت AI Camera در نوا ۳ کمی تهاجمی‌تر از پرچم‌داران هواوی است؛ یعنی پردازش تصویر آن گاهی رنگ‌ها را بیش‌ازحد اشباع و کنتراست‌ها را اغراق‌شده می‌کند. البته، این موضوع ممکن است برای علاقه‌مندان به عکس‌های اغراق‌شده و هرچه چشم‌نوازتر نشان‌دادن آن‌ها چندان هم آزاردهنده نباشد. این قابلیت به‌لطف تراشه‌ی کرین ۹۷۰، می‌تواند ۵۰۰ سناریوی عکاسی را در ۲۲ شاخه‌ی اصلی شناسایی کند. شایان ذکر است این قابلیت به‌صورت پیش‌فرض فعال است.

عکس‌های گرفته‌شده در روز را از نظر گستره‌ی دینامیکی در حد متوسطی می‌دانیم. ثبت جزئیات در سایه‌ها و نقاط تاریک صحنه پذیرفتنی است؛ اما در این بازه‌ی قیمتی، بهترین محسوب نمی‌شود. باتوجه‌به اینکه حسگر مونوکروم نیز در ثبت تصاویر ۱۶ مگاپیکسلی دوربین دخیل هستند، جزئیات عکس‌ها در طول روز مناسب است. رنگ‌‌‌های ثبت‌شده در حالت AI جذاب و زنده هستند؛ اما رنگ‌های تصاویر درصورت خاموش‌بودن آن نیز مناسب و نزدیک به واقعیت است. از شارپ‌بودن تصاویر نیز می‌توان به‌عنوان نکته‌ی مثبت دیگر این دوربین یاد کرد.

اگر به عکس‌های سیاه‌وسفید علاقه‌مند باشید، نوا ۳ قطعا شما را راضی خواهد کرد. جزئیات عکس‌های ثبت‌شده با این حسگر درخورتوجه و تصاویر ازنظر کنتراست‌ها طبیعی‌تر از اعمال افکت‌های مرسوم است. عکس‌های گرفته‌شده در شب درمقایسه‌با میان‌رده‌های سال ۲۰۱۷ هواوی بهبود پیدا کرده‌اند؛ اما نوا ۳ بهترین میان‌رده‌ی سال ۲۰۱۸ ازلحاظ عکاسی در محیط‌‌های کم‌نور نیست. عکس‌های گرفته‌شده در شب شارپ هستند؛ با‌این‌حال ازدست‌رفتن جزئیات کاملا مشهود است. برای نمایش حداکثر قابلیت عکاسی در شبِ این گوشی، نمونه‌عکس‌‌های آورده‌شده در بررسی همگی در حالت Night گرفته شده‌اند. نکته‌‌ای که در عکاسی محیط‌های تاریک در نوا ۳ پسندیدیم، حفظ طراوت رنگ‌‌ها در شب بود.