استیو وازنیک (Stephen Gary Wozniak) در ۱۱ام آگوست ۱۹۵۰ در سن‌خوزه ایالات کالیفرنیا در آمریکا به دنیا آمد. پدرش جِری، چندرگه‌ی‌ لهستانی-سوییسی و آلمانی بود و مادرش کرن هم آلمانی-ایرلندی-انگلیسی بود. روحیه‌ی مهندسی از کودکی در استیو نمود داشت.او اولین کامپیوترش را در ۱۳ سالگی ساخت.در ۱۹ سالگی که با استیو جابز ۱۴ ساله آشنا شد و با هم یک جعبه‌ی آبی الکترونیک (‌Blue Box) درست کردند و با نفوذ به شبکه‌ی تلفن عمومی توانستند به‌رایگان از خدمات تلفن استفاده نمایند. در سال ۱۹۶۹ وازنیک به دلیل هک کردن سیستم دانشگاه کلرادو بولدر که در آن به عنوان دانشجوی سال اولی تحصیل می‌کرد از آنجا اخراج شد.

 وازنیک و استیو جابز به واسطه کامپیوتری به نام اپل I که وازنیک طراحی کرده بود، اقدام به تأسیس این کمپانی کردند. پس از موفقیت اپل I و اپل II، شرکت اپل تصمیم به ساخت نسخه جدیدی از دو محصول قبلی خود گرفت. در سال ۱۹۸۰ آنها اپل III را عرضه کردند، اما بنابر دلایلی، اپل III به موفقیت نرسید و در سال ۱۹۸۴ توسعه آن نیز متوقف شد. یک سال پس از عرضه اپل III، وازنیک دچار یک سانحه هواپیمایی که خود خلبان آن بود شد.  در سال ۱۹۷۸، استیو جابز تیمی را به نام «لیسا» برای ساختِ کامپیوتر جدیدی به همان نام نیز تشکیل داد؛ در سال ۱۹۸۲، استیو جابز از تیم لیسا اخراج شد، و در سال ۱۹۸۳ نیزکامپیوتر لیسا به بازار عرضه شد. در سال ۱۹۸۵، وازنیک شرکتی به نام سی ال ۹ را تأسیس کرد. این کمپانی در سال ۱۹۸۷ اولین دستگاه کنترل از راه دور عمومی که قابلیت برنامه‌ریزی شدن را داشت را نیز معرفی کرد.  در همان سال، او شرکت اپل را ترک و طبق اظهارات او، دلیل او برای ترک شرکت، کسب تجربه در ساخت محصولات جدید و کوچکتر بود. در سال ۱۹۸۸، کمپانی سی ال ۹ نیز تعطیل شد، و در سال ۲۰۰۱، او شرکت چرخ‌های زئوس را به منظور ساختِ تکنولوژی‌های جی‌پی‌اس و بی‌سیم نیز تأسیس کرد. در سال ۲۰۰۶، کمپانی چرخ‌های زئوسنیز تعطیل شد، و وازنیک به همراه دو تن از فارغ‌التحصیلان اپل به نام‌های الن هنکاک و گیل آمِلیو، شرکت فناوری اکویی کور را به عنوان یک شرکت مرکزی با هدفِ سهیم شدن در سهام دیگر شرکت‌ها در عوض توسعه دادن آنها نیز تأسیس کرد. بعدها این شرکت به فناوری‌های جاز تغییر نام پیدا کرد، اما در سال ۲۰۰۸این شرکت نیز به دلایلی تعطیل شد. در طی سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۳، او به چندین مدرک دکترای افتخاری از دانشگاه‌های مختلف سراسر دنیا نیز دست یافت. او امروزه اکثر وقت خود را صرف سخنرانی در مجامع، دانشگاه‌ها و مراسم‌های متعدد می‌کند. وی مقدار زیادی از پول‌هایش را خرج برنامه‌های عام‌المنفعه اش می‌کند، و همچنان مُشتاق به خرید تمام گجت‌های دنیا مانند گوشی‌های هوشمند نیز می‌باشد. استیو وازنیک، سازمانی به نام «ما را هم آهنگ کن» برای پشتیبانی از پروژه‌های آموزشی و عام‌المنفعه اش نیز تشکیل داد.در سال ۱۹۸۶ وازنیک تندیس خود به نام دستیابی به جایزه‌های وازنیک که عموماً به جایزه وازی نیز معروف است را به ۶ تن از دانش آموزان دبیرستانی و دانشجویان کالج منطقه خلیج سانفرانسیسکو به دلیل استفاده نوآورانه‌شان از کامپیوترها در عرصه‌های کسب‌وکار، هنر و موسیقی نیز اهدا کرد.