بیرون رفتن در شب و عکاسی در هوای تاریک یکی از هیجان ترین راه ها برای پیشرفتتان در شاخه های مختلف عکاسی است. خبر خوب این شاخه از عکاسی این است که به وسایل گران قیمتی نیاز ندارید. دوربین های حرفه ای DSRL قابلیت کاملی برای گرفتن این عکسها دارند، حتی ارزانترین و ابتدایی ترین آنها. حتی به لنز گران قیمتی هم احتیاج ندارید، تمامی لنز ها و دوربین های DSLR برای گرفتن عکسهایی روشن و رویایی مناسب هستند.

عکاسی در شب، عکاسی از پشت دوربین با دیدن صفحه ای تاریک و حدس زدن کادر نیست. برای شروع از ماه کامل استفاده کنید تا فضای نسبتاً روشنی داشته باشید و بتوانید کادر بندی کنید.

دوربین را روی سه پایه بگذارید، و آن را در حالت دستی تنظیم کنید تا بتوانید کنترل بیشتری روی تنظمیات دوربین داشته باشید، و مقدار دیافراگم را باز انتخاب کنید (برای مثال (f/4).

همچنین برای روشن شدن عکس باید ایزوی بالایی انتخاب کنید و سرعت شاتر هم باید چیزی نزدیک به ۳۰ ثانیه باشد تا عکستان نور لازم را داشته باشد. شاتر را با استفاده از یک کنترل از راه دور فشار دهید تا از داشتن عکسی با جزئیات و روشنایی بسیار بالا شگفت زده شوید.

لوازم:

دوربین با تنظیمات دستی - شما باید قادر به تنظیم دستی دیافراگم، سرعت شاتر و ISO باشید.

سه پایه - سه پایه محکم برای عکاسی در آسمان شب ضروری است.

لنز با زاویه دید گسترده - برای دوربین های فول فریم، استفاده از یک لنز زاویه گسترده بین 14mm با و 20mm، و برای دوربین های کراپ فکتور ، استفاده از یک لنز زاویه گسترده بین 10mm و و 17mm را توصیه می گردد.

تنظیمات دوربین

قطعا شما باید با تنظیمات دوربین کمی بازی کنید تا به عکسی که می خواهید برسید. صفحه نمایش LCD دوربین قطعا برای این کار آمده است.

حالت دستی - همانطور که قبلا ذکر شد، شما می خواهید دوربین خود را به حالت دستی برای کنترل کامل دیافراگم، سرعت شاتر و ISO تنظیم کنید.

فرمت RAW  - با فرمت Raw عکس بگیرید ،چرا که به شما این امکان را می دهد که در کانال های رنگی مجزا مقدار نویز را کنترل کنید.

دیافراگم - توصیه  می گردد با استفاده از لنز های واید با دیافراگم مینیمم عکاسی شود تا بهترین نتیجه ایجاد گردد.

سرعت شاتر- مطمئن شوید که سرعت شاتر بالا تر از ۳۰ ثانیه نباشد، اگر سرعت شاتر بالا تر از ۳۰ ثانیه باشد ممکن است کمی از حرکت ستاره ها در عکس ثبت شود و از شفافیت آنها کم شود. با استفاده از Self Timer (تایمر خودکار) و یا شاتر سیمی/بیسیم از کوچکترین لرزش دوربین هنگام فشردن دکمه شاتر جلوگیری کنید.

Focus

دوربین را از حالت فوکوس خودکار بردارید و روی بینهایت فوکوس کنید. کوچکترین لغزشی در این زمینه می تواند فوکوس عکستان را با مشکل مواجه کند. بعد از گرفتن اولین عکس از طریق LCD دوربین فوکوس عکستان را بررسی کنید.

از کاهش دهنده نویز خود دوربین استفاده نکنید

کاهش دهنده نویز دوربین نورهای سفیدی ایجاد می کند، که باعث می شود سرعت شاتر شما دو برابر شود تا باز هم مقداری از نویز را کم کنید و نه همه آن را. این می تواند تأثیر مخربی روی زیبایی عکستان بگذارد. برای از بین بردن نویز ها از نرم افزارهای قدرتمند کامپیوتر مانند فوتوشاپ استفاده کنید.

پربازدیدترین مطالب اخیر
پیشنهاد سردبیر
256 کاراکتر باقی مانده