G1X Mark III یک دوربین فشرده با زوم ممتاز است که برای عکاسان جدی و مشتاق طراحی شده است: یک سنسور APS-C 24.2 مگا پیکسلی دارد با بدنه ای کوچک با استایل SLR و لنز جمع شدنی 24-72 میلی متر(equiv f/2.8-5.6 ) و یک نما یاب الکترونیکی که در مرکز قرار دارد.

در آغازین روزهای دیجیتال، سری جی دوربین های فشرده PowerShot کانن، به طور گسترده ای محبوب بود، عکاسانِ تشنه ای که برای ترکیب خوبی از کیفیت تصویر بالا و کنترل دستی ، جذب دوربین می شدند.کانن اولین کسی بود که در اوایل 2012 یک سنسور بزرگ را در یک دوربین زوم فشرده کوچک جا داد: با PowerShot G1X با سنسور 14 مگاپیکسلی 1.5 اینچی.

به هر حال کمتر از 6 ماه بعد، سونی Cyber-shot RX100 جیبی را ارایه کرد با سنسور 1 اینچی 20 مگاپیکسلی و از آن موقع تا حالا میدان رقابت ادامه دارد. هرچند که  G1Xبا بدنه سنگینش و کمبود داشتن نمایاب، نتوانست آرزوهایش برسد.

کانن حالا پیشرفت قابل توجهی داشته است: یک سنسور 24 مگا پیکسلی را در بدنه ای عالی قرار داده.در اصل این به این معنی است که G1X Mark III باید کیفیت تصویر بهتری را نسبت به بقیه دوربین های فشرده بازار تحویل دهد و با خیلی از DSLR ها همپایی کند.مدل جدید از طراحی جعبه مانند و کسل کننده پیشینیان اجتناب کرده است و به جایش پایه کار خود را PowerShot G5X گذاشته است: با یک نما یاب الکترونیکی مرکزی و نمایشگر لمسی حرفه ای.نتیجه، یگانگی ناب بین سایز فشرده، کیفیت تصویر بالا و کارآیی شده است.

طبیعتا تراضی هایی هم برای این شاهکار مینیاتوری ساخته شده است که واضح ترینشان لنز است: رنج 24-27 میلیمتریش و ماکسیموم دهانه  f/2.8-5.6 نسبت به سری های G1X قبلی به نظر منحصر می آید.بنیه 200 شات برای هر شارژ، زیر حد رقبا است، ولی حداقل باتری NB-13L در بسیاری از مدل های جدید PowerShot به کار رفته است و بنابراین پیدا کردن یدک کار سختی نیست.

در آخر، قیمت نه چندان کم 1149 دلاری، جای پای دوربین را در قلمروی عکاسان حرفه ای محکم کرده است.

قطعا این اولین دوربینی نیست که سنسور APS-C را با زوم لنز داخلی ترکیب کند: با Cyber-shot DSC-R1 سونی در 2005 و leica X vario در 2013 هم این اتفاق افتاد.اما خوب انصافا در سایز جیبی، اولین بوده است.البته با تشکر از طراحی لنز جمع شدنی و همچنین داشتن evf توکارش و اینطور است که می شود گفت کنون مرز هایی را درنوردیده است.

خصوصیات

گل سرسبد خصوصیات در این دوربین، بی شک سنسورش است.کانن می گوید که CMOS APS-C 24.2 مگاپیکسلی شبیه به چیزی است که در مدل محبوب دیگرش، EOS 80D DSLR استفاده شده است و بازه حساسیت ISO 100-25600 را عرضه می کند.

تکنولوژی دو پیکسلی CMOS AF شرکت، بخاطر تراشه تشخیص فاز است، که باعث شده اتوفوکوس به طور موثری سریع شود.سنسور با پردازشگر مدل جدید کانن Digic 7 جفت شده اند که درنتیجه، خصوصیات پردازش تصویری EOS مانندی، فراهم شده است: مثل Auto Lightning Optimizer ، که در شرایط سخت روشن، تعادل به وجود می آورد و Diffraction Compemsation که برای بهترشدن کیفیت تصویر، در عکاسی با دهانه های کوچک به کار می رود.

مشخصات عکاسی بی وقفه (Continuous shooting) عالی است: در 7fps با فوکوس خودکار بین فریم ها، یا در fps9 با فوکوس ثابت در شروع حالت burst.حافظه برای فایل های خام (Buffering) هم قابل توجه است: 24JPEG یا 19 فریم خام، قبل از اینکه دوربین کم کار شود.هرچند که به دلیل کوتاهی لنز، به پای sony RX 100 V نمی رسد، ولی فکر هم نکنم که این موضوع خریداران زیادی را تحت تاثیر بگذارد.

کانن می گوید که لنز داخلی 15-45mm f/2.8-5.6 با سنسور به طوری جور هستند که در نتیجه کیفیت تصویر را بهینه کرده اند (به طور تاثیر گذاری در 10 سانتی متری زاویه باز عدسی یک فاصله فوکوس مینیمم دارد و در بازه های بیشتر منحنی، به 30 سانتی متر کم میشود.)

لنز فواید دیگری هم دارد: تثبیت تصویر اپتیکال 4 stops، یک فیلترقابل تعویض stops3 neutral-density )فیلتری که شدت طول موج یا نور و رنگ را کم یا تعدیل می کند) و یک دیافراگم دهانه 9 تیغه ای برای پشت صحنه ای محو و جذاب.و حتی یک شیار فیلتر 37 میلیمتری دارد که با داشتنش (برای کم شدن هزینه ها) می توانید از کلاهک لنز 49.99 دلاری یا یک کلاهک عدسی عمومی صرف نظر کنید.

اکنون به طور غافلگیر کننده ای، یک کلاهک لنزکلیپسی تهیه کرده است.که در کنار فریم باریک دوربین کمی عجیب غریب است، ولی امتیاز این را دارد که بستن و باز کردنش، هنگامی که دستکش پوشیده اید آسان است.

بر خلاف سنسور بزرگ، دهانه ماکسیموم f/5.6 به این معناست که لنز G1X Mark III زمینه محو بهتری نسبت به سنسور دوربین هایی مثل RX100 V سونی و Lumix LX15پاناسونیک تحویل نمی دهد)که در تنظیمات خود دهانه های f/2.8 را در 70 میلیمتری equivalent دارند)مخصوصا اگر در تلفوتو، عمق کم میدانی برای پرتره می خواهید، G7X Mark II و G5Xدر این مورد بیشتربه کار می آیند.

جدای از حالت های PASM مرسوم برای عکاسان زبده تر، مجموعه ای از حالت های خودکار صحنه هم برای مبتدی ها وجود دارد؛ اما بهتر از همه، این است که کانن یک حالت auto-stitching sweep-panaroma برای پاناروما اضافه کرده است.شما می توانید جهتی که می خواهید دوربین را حرکت دهید، انتخاب کنید، و فایل های بیشتری در  26064×2400 یا 16000×4200 پیکسلی را تولید کنید( بسته به اینکه دوربین را چطور می گیرید).نمایشگراز یک ماسک، برای نشان دادن ناحیه امن برای استفاده می کند.

نتیجه واقعا تاثیر گذار است.جزییات زیاد هستند بدون اینکه در پاناروما ایرادی دیده شود، فقط در یک مورد: اگر دوربین را به سرعت دور صحنه بچرخانید، تغییرات نوری تعدیل نمی شوند. و این به این معناست که اگر در هر نقطه ای به سمت خورشید بگیریدش، آن قسمت زیاد از حد سفید و روشن می شود.در این مورد بخصوص، اکثر گوشی های همراه مدرن عملکرد بهتری دارند.

وقتی صحبت از ویدیو می شود، کنون بار دیگر با نداشتن فیلمبرداری 4k طرفدارانش را نا امید می کند.شما فقط می توانید در60 fps فیلم برداری فول اچ دی داشته باشید و بر خلاف G7X Mark II ، حتی سوکت میکروفنی هم برای بالا بردن کیفیت صدا برداری وجود ندارد.

اما این دلداری وجود دارد که دوربین امکان فیلمبرداری تایم لپس دارد.متاسفانه کاربر، کنترل کمی روی این داستان دارد: دوربین در 15 دقیقه هر 3 ثانیه یک بار یک عکس می گیرد و بعد به فیلم تبدیلشان می کند. خبری از Intervalmetor مرسوم(تغییر شاتر در بازه های زمانی، برای تایم لپس) هم نیست.

کنون امکان اتصال جامعی هم اضافه کرده است.با وای فای، بلوتوث و ِان اِف سی دینامیک: این باعث می شود تا اتصال بیسیم دوربین به گوشی های همراه، تبلت، پرینتر یا تلویزیون های هوشمند (برای کپی، پرینت یا دیدن عکس ها تان) بسیار راحت شود.اتصالات از طریق دکمه ای کوچک در پایه دستگیره، تنظیم می شود.همچنین در بازبینی عکسها، راه ساده ای برای انتقال از دوربین به گوشی تان درست می کند.

اما راجع به اضافه کردن بلوتوث: طوری که کنون ازاین استفاده می کند، فوق العاده است.دوربین یک اتصال همیشه روشن به گوشی تان شکل می دهد، که به شما در هر موقعی، این امکان را می دهد که از گوشی تان به عنوان یک کنترل از راه دور بیسیم استفاده کنید.(با استفاده از اپلیکیشن های ریموت کنون)

اتصال بلوتوث همچنین می تواند در راه اندازی وای فای دوربین استفاده شود( برای عکاسی از راه دور پیشرفته)، با نمایش نمای زنده و کنترل کامل پارامترهای نمایشی از طریق گوشی تان.متناوبا می توانید از بلوتوث برای راه اندازی وای فای،گشتن عکس هاتان،کپی عکس های مورد علاقه تان و پستشان، استفاده کنید،حتی اگر دوربین خاموش ودر کیفتان باشد.

ساخت

در مورد طراحی، Mark III کاملا از سری های G1 X مسیرش را عوض کرده است و من فکر می کنم که خیلی بهتر شده است.استایل طرح بندی بدنه SLR از طراحی یک سنسوری G5 X، خیلی پیشرفته تر است.عکاسی با این دوربین خیلی کیف می دهد، به نظر با دوام و خوش ساخت می آید و با توجه به اینکه کنون ادعا می کند دوربین ضد گرد و غبار و رطوبت است، خیالتان از عکاسی در هوای بد هم راحت است.من حتی در زیر بارش برف هم با دوربین کار کردم و هیچ اتفاق بدی نیفتاد.EVF مرکزی یک تعادل خیلی طبیعی درست می کند، در حالی که فضای خوبی روی بدنه برای دکمه ها و دایال ها وجود دارد.نتیجه نهایی، یک تجربه SLR مانند، در دست است، که نسبت به سری های RX100 سونی خیلی بهتر است.البته گول هر چیزی که شبیه به SLR است را نخورید، G1X Mark III بسیار کوچک است.در 115.0 x 77.9 x 51.4 میلیمتر و وزن 399 گرم و حتی از کوچک ترین مدل های بی آینه SLR، مثل X-T20 فوجی فیلم یا EOS M5 خود کنون هم فشرده تر است.

با وجود اینکه دوربین اینقدر کوچک است، به طور اعجاب آوری در دست احساس راحت و امنی دارد: با تشکر از جای انگشت پلاستیکیش و قلاب جای شست.مهم ترین کنترل های عکاسی به طور معقولی بزرگ هستند و جای خوبی هم قرار گرفته اند، که معمولا دوربین های با این سایز اینطور نیستند.

کنون یک صفحه مدرج الکترونیکی EOS مانند (electronic dial) هم برای تغییر تنظیمات نمایش اضافه کرده است.که به صورت عمودی روی صفحه جلویی می نشیند( برای عملیات با انگشت سبابه)، با یک دایال جبران نمایش، که پایین انگشت شستتان قرار می گیرد.یک دایال عمودی دیگر هم در پشت هست، که برای تغییر دهانه، در نمایش دستی استفاده می شود و اگر بخواهید، برای تغییر ISO در بقیه حالت های نمایش هم استفاده می شود(هرچند که کوچک و جزیی است(.

دایال حالت نمایش هم یکی دیگر از ناشی کاری های دوربین است.باید دکمه را از وسطش رو به پایین فشار دهید تا روشن شود که نسبت به دایال های بزرگتر EOS DSLR کار سختی محسوب می شود.یک قفل ضامن می توانست در اینجا بهتر باشد.

یک غلتانک دور دکمه شاتر، زوم را کنترل می کند، ولی می توانید از دایال دور لنز هم استفاده کنید، که به نظر من بهتر است: دایال به نرمی و بدون هیچ کلیکی می چرخد و می تواند برای فوکوس دستی هم مورد استفاده قرار بگیرد.

باعث خجالت است که کنون از مکانیسم بی کلیک از G7X Mark II برای دوربین استفاده نکرده است و اگر این کار را انجام می داد، امکان استفاده از دایال لنز ها به عنوان یک کنترل بزرگ دستی مهیا می شد.(برای تنظیمات دستی نمایش)

یک دسته از دکمه های پشت دوربین، برای فیلمبرداری، قفل نمایش و انتخاب ناحیه فوکوس استفاده می شوند.دکمه های هدایتی روی درایو دسترسی D-pad، برای فوکوس و حالت فلش به کار گرفته می شوند.البته همه اینها کوچک هستند و نزدیک به هم؛ و ممکن است بعضی از کاربران را به اشتباه بیندازد که تصادفی دکمه غلط را بزنند.تقریبا هر چیز دیگری که مهم باشد، از منوی Q خوش طرح روی صفحه نمایش مهیاست ، که هم از دکمه مرکزی D-pad و هم نمایشگر لمسی قابل دسترسی است.

تشخیصگر چهره – 72mm equiv 1/125sec at f/5.6, ISO 100

شما همچنین کنترل های قابل تغییر عالی هم در اختیار دارید.برای مثال، دکمه AE-L برای فوکوس دکمه پشتی می تواند استفاده شود، دکمه های ویدیو و ناحیه انتخاب اِی اِف می تواند برای کارکرد های دیگر هم به کار گرفته شوند و سه دایال الکترونیکی می توانند جداگانه برای حالت های نمایش استفاده شوند.در آخر، کنترل فیزیکی طرح بندی، به خوبی کار می کند و من حتی متوجه شدم که در هوای سرد هم به خوبی به کار می آید البته با لطف دستکش های نازک اما گرم و نرم MacWet.

مثل دیگر مدل های جدید کنون، G1X Mark III هم یک رابط کاملا لمسی دارد، که در تجارت بهترین است؛ به شما این امکان را می دهد که هر تنظیماتی که می خواهید را عوض کنید یا هنگام بازبینی با استفاده از صفحه نمایش، در عکس هایتان چرخ بزنید.همچنین امکان این را دارید تا با استفاده از صفحه نمایش، نقطه فوکوس را را حرکت دهید (وقتی که دوربین مقابل چشمانتان قرار دارد).و این از متد استاندارد کنون (که باید یک دکمه را فشار دهید و بعد با استفاده از D-pad، یا دایال جلویی ناحیه اِی اِف را حرکت دهید) بسیار دقیق تر و سریع تر است.در اینجا شما می توانید قسمتی از صفحه نمایش را که می خواهید استفاده کنید، انتخاب کنید. با G1X Mark III من متوجه شدم که آسان ترین حالت استفاده از قسمت چپ دوربین با انگشت شست دست چپم را درست شده است.البته تا وقتی که دستکش نداشته باشید به خوبی کار می کند، ازاینرو اکثریت صفحه نمایش لمسی را فعال نمی کنند.من همچنان یک دکمه فیزیکی انتخاب اِی اِف را ترجیح می دهم، اما خوب به نظر در این مورد دارم در یک نبرد تمام شده می جنگم.

نمایاب و صفحه نمایش

EVF یکی دیگر از خصوصیات برجسته G1X Mark III است اما نه به خاطر مکان مرکزی اش بالای لنز( که این به این معناست که دوربین نسبت به رقبا با نما یاب های الکترونیکی تو ساخت، حجیم تر است: مثل TZ100 پاناسونیک و یا  RX100سونی).امتیازش در اینجا این است که نما بزرگ تر و شفاف تر است.داشتن نمایاب در این موقعیت به نظر حس درستی می دهد.به خصوص اگر به DSLR ها عادت دارید.خودم هم برای اغلب شات هایم از این استفاده می کنم.

با وجود داشتن اتوفوکوسی عالی، اما زوم کوتاه آن برای عکس برداری از حرکات سریع مناسب نیست. 1/2000 sec at f/5, ISO 800

EVF، خودش یک واحد 2.36-modt OLED است با یک ذره بین عالی 0.62x.نمایشگر روشن است، رنگ ها درست هستند و کنتراست معقول.شما می توانید از مساعدت کاملا دستی هم کمک بگیرید: مثل سطح الکترونیکی دو محوره و هیستوگرام زنده RGB.ظرف چشمی بزرگ پلاستیکی هم به خوبی مانع نور پیرامونی می شود که نسبت به EVF در RX100، امتیازی محسوب می شود.

در شرایط نوری مناسب، تصاویر G1X Mark III دارای کیفیت تصویری بسیار خوب است. 24mm equiv, 1/200sec at f/8, ISO 100

در پایین EVF ، نمایش لمسی 1.04m-dot حرفه ای قرار دارد که مجازا می تواند در هر جهتی قرار گیرد: بالا، پایین یا جلو برای سلفی ها و برای عکاسی از زاویه های عجیب غریب بسیار مناسب است (مثلا خیلی پایین یا از بالای سر) و بر خلاف نمایش های زاویه کج، هنگامی که دوربین را در فرمت پرتره می چرخانید، به خوبی به کارش ادامه می دهد.و به نظر من یک تعریف عالی برای EVF است.بر خلاف EOS M5، درجه بندی رنگ به نما یاب نزدیک است و شما را گیج نمی کند که کدام درست است.

34mm equiv, 1/160sec at f/8, ISO 100

اتوفوکوس

نسل قبلی G1X برای اتوفوکوس سریع شناخته نمی شوند اماا Mark III اولینی است که امضای دو پیکسلی CMOS AF کنون را عرضه می کند: تاثیری که داشت، دگرگون کننده بود.

فوکوس اش سریع است، قطعی و درست.فرقی ندارد نمایتان کجاست و سوژه تان چیست.نقطه فوکوس می تواند تقریبا هر جایی از فریم قرار گیرد (ولی نه در گوشه ها وشما می توانید بین دو سایز فریم AF، انتخاب کنید( با یک آپشن کوچک تر برای مناسب تر کردن جزییات سوژه ها .

همچنین برای عکاسی از مردم، تشخیص صورت وجود دارد، یا می توانید یک سوژه را، برای ردیابی یا جست و جو، با لمس کردن مشخص کنید.کنون zone AF را هم اضافه کرده است، که از یک گروه 9 تایی فوکوس پوینت ها استفاده می کند، در یک سوم فریم به صورت افقی و عمودی.(برای مثال یک نهم ناحیه اش) که به سادگی می تواند از طریق صفحه نمایش جا به جا شود.مثل همیشه شما می توانید بین حالت های یک شات و فوکوس بی وقفه انتخاب کنید، کنون به این می گوید .servo

سطح بالایی از ثبت جزئیات تصویر – 55mm equiv, 1/125sec at f/8, ISO 1000

این امکانات ممکن است مثل دوربین های فشرده با کیفیت سونی و پاناسونیک جامع نباشند، ولی در عمل خیلی خوب کار می کنند.در عکاسی حرکت، با توجه به زوم کوتاه، این دوربین اولین گزینه شما نخواهد بود.تراشه تشخیص فاز اتوفوکوس کارش درست است: وقتی که سوژه ها (به سمت دوربین یا خلافش) حرکت می کنند، وضوحشان را حفظ می کند.مخصوصا اگر از حالت zone AF استفاده کنید.

لرزشگیر تصویری کارآمد که عکسبرداری با سرعت شاتر پایین را ممکن می سازد. 44mm equiv, 1/6sec at f/5.6, ISO 100

نکته مثبت اینجاست که اتوفوکوس به خوبی کار می کند، چون فوکوس دستی اجرای ضعیفی دارد.به صورت قراردادی، باید دکمه چپ D-pad را برای ورود به تنظیم فوکوس فشار دهید وبعد با استفاده از دکمه های بالا پایین، فوکوس کنید؛ که خوب کار نمی کند و آهسته است اما می توانید با واگذاری حلقه لنز به فوکوس دستی، از پسش بر بیایید، ولی بازهم هروقت که حلقه را لمس کنید، دوربین دوباره به حالت اِم اِف می پرد و مجبور می شوید دکمه چپی را برای خروج بزنید.

من واقعا نمی فهمم کنون چرا نتوانسته حلقه لنز کنترل دستی را درست کند. آن هم تنها برای حالت خاصی که در اِم اِف است (اولیمپوس 5 سال پیش این حلقه را روی XZ-2 سوار کرد

عملکرد

هرچند که مزیت دوربین ها ی فشرده کنون، همیشه این نیست که در عکاسی حرکت سریع ترین باشند، ولی یک شکایت به G1X Mark III وارد است: چند ثانیه یا بیشتر طول می کشد تا لنز دوربین منبسط شود و وقتی دکمه پاور را فشار دهید، شروع به کار می کند؛ اما وقتی آماده می شود عملگر واقعا تواناییست.من هنگام عکاسی با دوربین هیچ وقت متوجه نشدم که معطل این داستان می شوم.

همانطور که در مدل های فشرده کنون دیده بودیم، سنجش متری قابل اعتماد است و بدون اینکه جزییات هایلایت ها را برای همیشه خراب کند، انتخاب نمایشی خوبی انجام می دهد.تعدیل سفیدی خودکار کنون هم کارش عالی است: نتیجه، شات های جذاب JPEG هستند.در مواقع نادری که کمی اشتباه رخ دهد، یکی از آن جبران کننده های خود دوربین، به کمک می آید.

مثل همیشه شما بیشتر فایل های تصویریتان را با عکاسی خام می گیرید و پردازش پست.و اینجا جایی است که سنسور APS-C وارد عمل می شود.نسبت به سنسور های 1 اینچی فعلی، فقط رزولوشن کمی بیشتر است با نویز کمتر و بازه دینامیکی بالا تر.همچنین می توانید از فایل های تصویری بیشتری، جزییات اضافه تری را از قسمت های سایه دار استخراج کنید.

البته اگر لنز به قدر کافی خوب کار می کرد، هیچ کدام از اینها اهمیتی نداشت. خوشبختانه من متوجه شدم که نتایج خوب هستند: کمی محوی در گوشه های زاویه باز عدسی دیده می شود اما آنطور مشکل خاصی درست نمی کند.

مثل هر زوم فشرده مدرن دیگری، نرم افزار بیشتر در نرم افزار درست می شود تا در اپتیکال: با الگوی اصولی که از انحراف خمره ای(barrel distortion) در زاویه باز عدسی فاصله می گیرد در حول و حوش 30 میلیمتر equivalent خنثی (neutral)است و در ادامه بازه ، بالشتکی(pincushion) می شود.به هر حال برای درست کردن انحراف بالشتی، نیاز است که مرکز تصویر کشیده شود؛ که ممکن است باعث شود که وقتی پیکسل ها را از نمایشگر چک می کنید، وضوح اندکی کمتر شود.

رنگ هایی با کیفیت حتی در iso های متوسط. 24mm equiv, 1/60sec at f/5, ISO 1000

پردازش JPEG کانن لزوما زحمتی برای لنز درست نمی کند و به کاهش نویز اولویت بیشتری می دهد تا به نگهداری جزییات.من پیشنهاد می کنم که از استایل Fine Detail Picture )جزییات عکس) استفاده کنید، مخصوصا اگر قصد پرینت های بزرگ را مستقیما از دوربین دارید.

باز کردن فایل های خام در Adobe Camera Raw نشان می دهد که حاوی داده های اصلاح انحراف هستند، که به صورت خودکار اجرا می شوند.ممکن است در گوشه های فریم رنگ های سبز و قرمز-بنفش شدیدی پدیدار شود، که در این صورت می توانید روی Correct Chromatic Aberration )تصحیح ایراد رنگ) کلیک کنید.این مشکل مخصوصا در حالت زاویه باز عدسی پیش می آید که احتمالا دلیل اصلی کمتر شدن وضوح، در گوشه های JPEG است.حتی کمی باقی مانده بنفشی هم در آخر خواهید دید که کنون خودش در پردازش، بهتر مانعش می شود.

عمر باتری هم بدیهی است که باعث نگرانی شود.من شدیدا پیشنهاد می کنم که حالت کم مصرف Eco را از منو روشن کنید: بازخورد نمای زنده را بعد از 10 ثانیه بی فعالیتی، خاموش می کند. یک ضربه سریع به دکمه شاتر، کافی است تا دوربین را از چرتش بیدار می کند.اجرای سنسور، پردازشگر و صفحه نمایش در نمای زنده بیشترین کار را از باتری می کشند(در یک استفاده معمولی)، و دانستن این، می تواند یک استراتژی برای بالا بردن استقامت باشد.به هر حال، این مساله برای بیشتر دوربین هاست و حالت Eco، اگر نمایاب نزدیک سنسور فعال باشد، کار نمی کند.اما این به این معنی است که اگر از بند گردنی استفاده کنید و بعد از گرفتن عکس، دوربین را تا سینه تان پایین بیندازید، مشکل حل می شود.

تثبیت تصویر اپتیکال کنون واقعا معتبر است و به نظر من به طور برجسته ای موثر است.من در سرعت کم شاتر (2/1 ثانیه) هم توانستم نتایج واضحی داشته باشم، که این، هنگام عکاسی در نور کم، مثل داشتن تیر قوی در کمان است.

کیفیت تصویر

با سنسور 24 مگا پیکسلی CMOS این دوربین، کیفیت تصویری همپای APS-C DSLR های فعلی کنون است: به این معنی که نسبت به رقبای یک اینچی، رزولوشن اندکی بهتر است و نویز به طرز چشمگیری کمتر.

به هر حال امتیاز ISO بالا با دهانه کوچک تر لنز خنثی می شود.یعنی در عمل، عملکرد دوربین در نور کم فرق زیادی باRX100 V سونی و پاناسونیک لومیکسLX15 ندارد.فایل های خام در ایزوی 100 آزادی عمل خوبی در اختیار عکاس می گذارد که جزییات سایه ها را بازیابی کند.

آیا باید این دوربین را بخرم؟

با G1X Mark III، کانن واقعا یک شاهکار تکنولوژی درست کرده است: واقعا نمی توان باور کرد که سنسور APS-C و یک زوم لنز در بدنه ای به این کوچکی جا شده اند.دوربین بسیار دوست داشتنی است،خیلی خوش دست است و اتوفوکوس سریعی دارد.در مورد کیفیت تصویر، این خوش قیمت ترین زوم فشرده ای است که الان می توان خرید.

چیزی که واقعا این دوربین را متمایز می کند، این است که کانن سایز دوربین را طوری مدیریت کرده است که کار با آن نسبت به رقبا بسیار جذاب تر باشد و این در حالی است که کیفیت عکس هم بهتر است.

EVF مرکزی و صفحه نمایش کاملا حرفه ای، درست کردن عکس هایتان را بسیار لذت بخش می کنند.کنترل های بزرگ خارجی هم عکاسان حرفه ای را راضی نگه می دارد.خوش سایز بودن جای دست باعث احساس امنیت می شود.هرچند که در جیب تی شرتتان جا نمی شود، اما اصلا بزرگ نیست.من بیشتر مدت در جیب کتم نگهش می داشتم و از یک بند مچی برای محکم کاری استفاده می کردم.

اگر فقط یک مشکل وجود داشته باشد، بازه نسبتا محدود لنز است. من مطمعن نیستم که چند عکاس به زوم سه برابر با ماکسیموم دهانه نسبتا کم، جذب می شوند، مخصوصا اینکه قیمت 1150 دلار است.من معمولا از کوتاهی لنز اوقاتم تلخ می شود و دوربینی که بزرگ تر باشد، با حداقل لنز 100 میلیمتر equivalent را ترجیح می دهم.

بعضی ها ممکن است نگران عمر کوتاه باتری هم بشوند.استفاده از اکو مد کمی قضیه را بهتر می کند، و همراه داشتن یدک هم کار سختی نیست.به هرحال کسانی که به فیلمبرداری علاقه دارند، بهتر است تا از مدل هایی که قابلیت K4 دارند( مثل سونی و پاناسونیک) خرید کنند و با نداشتن جایی برای میکروفن، این دوربین بیشتر به درد کسانی می خورد که عکاسی می کنند.

تا الان، سری RX100 سونی، دوربین های کوچک با عملکرد بالایی را معرفی کرده اند.اما کانن با G1X Mark III یک پله فراتر رفته و من واقعا به عکاسان ، خریدش را به جای V RX100توصیه می کنم.حداقل وقتی بحث پول آنچنان مطرح نباشد: استفاده این دوربین، حس قشنگ تری دارد و نتایج هم بهتر هستند.

اما می ارزد که نگاهی به لومیکس اِل ایکس 100 پاناسونیک انداخت، از G1X Mark II ارزانتر است، البته اگر می توانید با رزولوشن 12.8 مگاپیکسلیش کنار بیایید.

پربازدیدترین مطالب اخیر
پیشنهاد سردبیر
256 کاراکتر باقی مانده