برای عکاسی خیابانی همه چیزی که نیاز دارید یک دوربین است،بهتر است از کوچکترین دوربینی که دارید برای این کار استفاده کنید،این دوربین می تواند دوربین تلفن همراه،دوربین کامپکت،یا یک دوربین بدون اینه باشد،یا حتی میتوانید از دوربین های حرفه ای یا هر دوربین دیگری استفاده کنید. اکثر عکاسان خیابانی از لنز‌های پرایم در عکاسی خیابانی استفاده می‌کنند. لنز‌های پرایم فاصله کانونی ثابتی دارند و از قابلیت زوم برخوردار نیستند. در عوض برای ترکیب‌بندی و انتخاب کادر باید موقعیت خود را نسبت به سوژه عقب یا جلو ببریم. هر چند این وضعیت در لنز‌های پرایم محدودیت‌هایی را برای عکاس به همراه می‌آورد ولی مزایای زیادی نیز دارد.

لنز‌های پرایم معمولاً از ابعاد جمع‌وجور و وزن کمی برخوردار هستند. سبک و کوچک بودن دوربین در عکاسی خیابانی یک ویژگی بسیار مهم به حساب می‌آید. به علاوه لنز‌های پرایم عموماً با توجه به کار رفتن المان‌های کمتر، نور بیشتری را از خود عبور داده و تصویر واضح‌تری را ارائه می‌دهند. این نوع لنزها در مقایسه با لنز‌های زوم از سرعت بیشتر و حداکثر بازشدگی دهانه دیافراگم بیشتری برخوردار هستند. به لطف این ویژگی می‌توان به عمق میدان‌های کمتری در تصویر داست یافت که در عکاسی خیابانی امری ایده‌ال است و می‌توان سوژه را از بک‌گراند شلوغ خود کاملاً جدا کرد.

در عکاسی خیابانی بهتر است که سوژه از لحظه گرفته شدن عکس مطلع نباشد،هرچند ممکن است بسیاری از عکس های خیابانی خوب وجود داشته باشد که عکس با اجازه سوژه گرفته می شود و حتی عکس هایی که در آن انسانی حضور ندارد اما چیزی که در عکاسی خیابانی مهم است این است که بتوانیم طبیعی ترین حالت سوژه را به تصویر بکشیم و بتوانیم با با روح خود با عکاسی ارتباط برقرار کنیم.عکاسی خیابانی به عنوان بدنه هنر عکاسی، صحنه‌هایی از زندگی روزمره مردم را سوژه اصلی خود قرار می‌دهد. خیابان‌ها، پارک‌ها، مساجد، محل‌های خرید و مراکزی که مردم گرد هم می‌آیند، محل اصلی تهیه عکس‌های خیابانی است.

یکی از چیزهای مورد علاقه من در مورد عکاسی در سفر، فرصت هایی است که برای ملاقات با افراد جالب در خیابان و گرفتن پرتره از آنها فراهم می کند. اینها برخی از چیزهایی هستند که من یاد گرفته ام، که می توانید در هنگام سفر آنها را به کار ببرید و پرتره های خیابانی بگیرید.یکی از بهترین مکان های عکاسی خیابانی در ایستگاه های اتوبوس است.زیرا دراین مکان تنوع خوبی از انواع اقشار جامعه وجود دارد و سوژه ها اکثر منتظر اتوبوس هستند و ساکن پس شما به راحتی می توانید بهترین زاویه و بهترین حالت عکاسی را انتخاب کنید.می توانید سوژه های مختلفی را ببینید و عکس بگیرید.اگر قصد عکاسی خیابانی را دارید بهتر است دنبال سوژه‌های بگردید که زبان بدن را بلد باشد، یا به طورکلی بلد باشد چگونه ژست بگیرد.

اصل و جوهره‌ی این سبک از عکاسی، یعنی عکاسی خیابانی، ثبت گذر زندگی روزمره‌ی انسان و جامعه در قاب تصویر است که هر تصویر می‌تواند مفاهیم خاص و زیادی را در خود بگنجاند پس بهتر است سعی نکنید که توصیفهای طولانی در پشت عکس های خود قرار دهید.درست برخلاف لنزهای تله، استفاده از یک لنز واید به شما این امکان را می‌دهد که به خوبی به سوژه‌ها نزدیک شوید و این احساس را تلقی می‌کند که عکاس در لحظه و در مکان بوده و توانسته حس موجود در فضا را به خوبی به تصویر بکشد.

 چرا عکاسی خیابانی؟

عکاسی به این علت مورد توجه قرار گرفته زیرا این فرصت را به عکاس می دهد تا با غریبه ها مواجه شود و زندگی مهیج تر داشته باشد،برای عکاس خیابانی ،عکاسی برای خود نمایی نیست و به عکاس کمک می کند که اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.

ممکن است عکاس قبل از شروع عکاسی ترس هایی از غریبه ها داشته باشد.اما بعد از مدتی این ترس فروکش کرده و جای خود را به اشتیاق بیشتر برای عکاسی می دهد.خیلی از آدم ها بدون اطلاع داشتن از ماهیت عکاسی خیابانی آن را شروع می کنند،اما عکاسان خیابانی به طور کلی آدم هایی پر شوق ،عاشق و انسان دوست هستند.در یک کلام عکاسی خیابانی زمان و مکان نمی‌شناسد! در این سبک هیچ سوژه‌ای منتظر عکاس نیست تا از راه برسد و آن را به تصویر بکشد. دروازه‌ای است از چشمان عکاس به چشمان مخاطب و یک عکاس حرفه‌ای نمی‌تواند به‌سادگی از کنار سوژه‌های لحظه‌ای عبور کند؛ پس باید دوربینش را جزئی از خود بداند.